Kopup en garasından…

Tekerler döndükçe Kuzey’e yaklaşıyordum, arkamda engarası şehirlerin gittikçe ufalıyordı.

En son görüştüğümüzde kreşten alırken gözlerindeki sevinci,  Kuzey’in, dünyanın tüm yönlerinden esen en güzel rüzgarlarına yüklenmiş hesapsız sevgileriyle okşamıştı tüm bedenimi. Şu hayatta bir çocuk gözündeki ışıltı kadar masum ne olabilir, bilmiyorum.  Öngörülemeyen, tarif edilemeyen ve tanımlanamayan bir armağandı Kuzey, ve ben onun kara gözlerindeki ışıltıda dünyanın tüm çocuklarını sevdim, ama hayat beni pek benimseyemedi, çeşit çeşit çiçeklerden sardunya kokulu hüzünler ekti bahçeme, ben dermekten yoruldum o vazgeçmedi.

Bolu’yu geçtim, Bolu dağı Tüneli’nde gelen telefonm mesajlarını okumaya başladım. En eski D’liler Nevizade’de toplanmış, epeyce bir grup arkadaş beni sormuş, acele etmeliymişim demiş Kamil, bir başka mesaj susuz kalmış sardunya kokulu, sonunu okumaya değmeyen cinsten, sonra denize düşen kişileri kurtarmak için suya boğaz sularına atlamaktan çekinmeyen Özge nam “güzel” kızın , “aramışsınız, duymamışım” mealindeki uyarısı, sonra şurda deprem, burda kan bağışları arttı tütü ajans haberleri…

Tünel’den çıktım, hedef Nevizade, bilen bilir Tünel çıkışı ilk trafik tabelası “İstanbul 209 km” yazar, yani yaklaşık iki saat, bir saat 20 dakikada Taksim’deyim, iğne atsan “birader bi müsaade” diye dillenir , yarım saatte zar zor bir parka girip, Üstad’a dalıyorum. En Eski D’liler gecesine girdiğinizde karşınıza ilk çıkan şey Aydın Baylan olmuyorsa bir sorun var demektir, bir sorun yokmuş şükür!

Erhan, Yaşar, Umut, Ogün, Eyüp, Mustafa Abi, Uzun Far Atilla , Esen, Şule, İsmail, haliyle tanımadığım birçok arkadaş, ama ille de “iyi ki geşmişim” dedirten Ulvi “Baba”  (Yanardağ).

Bizim kuşak gazeteciler üzerinde büyük emeği olan bir duayen, kendi dünyasında efsane ve bir güzel adamdır Ulvi baba. Beşiktaşlıdır, iyi altılı yapar, emekliliğin tadını çıkarmaktadır bu günlerde. Eyüp’le Kamil, “derin taksim” hesapları yaparken, bana düşen Ulvi babayı Bostancı’daki evine götürmek oldu, şerefle hem de. Ataşehir Belediye Başkanı battal İlgezdi bana “yamuk” yaptı diye eski arkadaşıyla tüm ilişkisini kesen İsmail, yol boyu bu durumu küfürle karışık protesto etmeye devam etti, sonra onu da evne bıraktım, 15 yıl önce bir gece bıraktığım gibi…

 Taksim’e dönecektim güya, gitmedi ayaklarım, Fenerbahçe’ye yöneldim, içime tohumlamış  tarifsiz elem çiçekleri, kendimi çekip koparasım geliyor kendimden, sonra …KUZEY

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: