Sedat Tunalı

Abdülkadir ve Yusuf öyle bir 45 dakika oynadılar ki, bu performans pek çok hatayı da perdeledi.

Beni dikkatle izleyen kardeşlerim bilir;

Abdüş ve Yusuf özelinde , Trabzon alt yapısının çokca kaliteli ürün verdiğini, sorunun maalesef kulübü ve takımı yöneten üstyapıda olduğunu sıkça yazdım, yazıyorum, umarım bundan sonra yazmak zorunda kalmayız.

Yusuf Yazıcı’nın Ersun Yanal talebiyle bir başka takıma kiralık olarak verilmesinin, Ekici kriziyle zorunlu olarak ertelendiğini bilmesek biz de EY’yi alkışlayanlardan biri olabilirdik,

Abdulkadir’imizin 2 yıl önce Dünya ölçeğinde yıldız adayı olarak lanse edildigini, EY’nin geçen sezonki gazozuna maçlarda bile O’na değil de turşulara süre verdiğini bilmesek, görmesek, yaşamasak, biz de EY’yi övgüler dizenlerden olabilirdik,

Bir teknik direktörün 15 gün boyunca hazırlandığı bir maça, birikimi ve maça özel yorumuyla en ideal 11’iyle çıkacağını herkes kabul edecektir. 

Böyleyken; 

Futbolun yükselen yıldızı Yusuf’u yeteneklerini körelten bir alana hapsetme yanlışına,

Okay, Uğur ısrarına,

45 dakika boyunca ne oynandığı anlaşılmayan oyunu seyirci gibi izlemesine sessiz kalıp, İkinci yarı performansına alkış düzmek, fazlasıyla iyi niyetlilik olur ki, bunun bir adım ötesi iflasına tebessüm çaresizliğidir.

Ersun Yanal’ın (geçtik geride kalan 1.5 yılı) 15 günlük çalişmayla sahaya sürdüğü ideal 11’i ve oyun düzeni fiyaskoydu ve kabul edelim ki asıl Ersun Yanal da ilk 45’lik olandı. 

Abdüş ve Yusuf Yazıcı’nın ölüyü dirilten, yetenek ve onurla sarmalanmış isyanları umarız doğru okunur ve kalite vasata boğdurulmaz.

Yusuf Yazıcı’nın abi sevgisiyle sarıp sarmaladığı Abdülkadir Ömür, futbolcu tarlası İskefiye’nin Trabzon ve Dünya futboluna armağanlarından biridir, tıpkı bir diğer İskefiyeli, yeri dolmayan Ali Kemal Denizci gibi.

Ersun Yanal umarız ikinci yarıdaki uyumu ve akışkanlığa çomak sokmaz, Sosa ve Kuçka aklıyla geriden kurduğu oyunu, Yusuf ve Abdülkadir’in özgüven/yetenek sarmalıyla skora dönüştürmeye izin verir.

Fatih Terim 16 yaşındaki Emre Belözoğlu’na formayı korkmadan neden verdi biliyor musunuz?

Çünkü kalbindeki takımın hocasıydı

Çünkü oyuncusuna güvendiğini gösterirse asıl kazananın Galatasaray olacağını biliyordu.

Çünkü bazı yetenekler vardır, sadece güveninize ihtiyaçları vardır.

İskefiyeli Abdülkadir, senin bıyıklarını kurban!