Sedat Tunalı

Diyebilsek keşke!

Futbolu geçen yüzyılın başında oynamaya başlamasına, ilk fikstürlü lig ve ilk futbol kitabının tercüme edildiği kent olmasına rağmen doğum tarihini neredeyse benimle birebir aynı tarihe çeken (2 Ağustos 1967) Trabzonspor, (kimilerine göre) 50. yılını gösterişli stadında kutladı. Kutlamalar kapsamında İspanyol La Liga’dan Deportivo Alaves’le de bir hazırlık (gösteri) maçı yapıldı.

Trabzonlu pek çok çocuk gibi futboldan soğuma emareleri gösteren evlat Kuzey ve kuzeni Yiğit’i de alarak, mensubu bulundukları ve hatta nüfus kaatlarında taşıdıkları takımlarının büyüklüğünü bir kez daha hatırlamaları için stada, maça gittik

İçeri girdiğimiz an, ses ve ışık gösterilerinin başladığı ana denk geldi ve evlatlar bu faslı pek sevdiler.

Sonra maç başladı. Goller oldu filan, çıkışta tekne ve havai fişekler, sonra otoparktan çıkış çilesi, sonra trafik çilesine isyan edip Akyazı’dan Faroz’a yürüme, yolda Yiğit’in okuldaki kavga hikayeleri vesaire. Gece 2.5 ta Zavzaga’da olduk,  sonra uşaklar maç öncesi Rüştü’nün Fırınından aldığım giymaliyi gömdü.

Gelelim maça;

3 ayrı kimlikle izledim, 3 ayrı bakışla yazalım.

(1.kişi, ST Trabzon’da yaşayan, futbolcularla , yöneticilerle oturup kalkan, kampa, maça vs. TS olanaklarıyla gitmek zorundaki yerel medya mensuplarından)

” Tribünler ve ortam şahaneydi. Başkan Usta ve ekibi her şeyi dört dörtlük düşünmüş, tribünleri dolduran 41.461 kişi şampiyonluk hedefine kilitlenmişti. 

İdeale yakın kadroyla sahaya çıkan bordo mavililer daha ilk dakikadan itibaren dişli İspanyol ekibinin sahasına hapsetti. Bu baskı kısa sürede sonuç verdi önce Bongonda sonra da Yusuf Yazıcı Alaves’i bitirdi.

Yanal’ın öğrencilerinin özellikle kompakt oyun konusunda göstermiş olduğu uyum gözlerden kaçmadı ve bordo mavililer rakiplerine “şampiyon benim” dedi.

Özellikle Uğur Demirok, Mas , Okay ve Aytaç’ın performansları parmak ısırtırken, menecerler böyle giderse bunları Türkiye’de tutamayız diyerek sözleşme yenilemesi önerdiler!

***

(2. kişi sıradan taraftar, esnaf kefalet kooperatifleriyle işi olmayan sessiz taraftar)

“Takım aslında kötü sayılmaz. Kuçka iyi oyuncu, Bondonga da enteresan birine benziyor, iyi bir hoca elinde sıçrama yapabilir. 

2 stoper, biri delici 2 çabuk orta saha ve bir de golcüyle şampiyonluk neden olmasın!

***

(3.kişi İstanbul’da yaşayan, kimin hangi hesaplar içinde olduğunu az çok bilen-gören , aklı ve birikimini duygularına teslim etmeyen, taraftara yalan söylemeyen ST)

“Castillo ve Burak Yılmaz dışında ideal 11 diyebileceğimiz bir dizilişle sahaya çıkan Trabzonspor,  lig öncesi en ciddi sınavında La Liga temsilcisi Alaves’i ağırladı. Biri rakibi hücumda yakalamayla gelen Yusuf Yazıcı bitirişi, diğeri enfes bir Kuçka pasını aynı güzellikte gole dönüştüren Bongonda klasıyla gelen 2 gol maçı orada bitirdi. 

Alaves’in, sezon finali yapan iddiasız ve düşme korkusuz lig takımı havası, maç boyu sürdü. Hatta TSli oyuncuların sertliklerine sadece onlar değil tribünler de şaşırdı desek yanlış olmaz. Çok belliydi ki Alaves, “kıramayacakları” bir kişi ya da banka hesabı hatırına ‘yenilmeye gelmişti’

TS’yi çok dikkatli izledim. Rakibin boşvermişliğine karşın her oyuncu olması gerektiği gibi ciddi bir 90 dakika çıkardı. Ersun Yanal farkı olarak takımın fizik gücünün hayli iyi olduğu da farkedildi.

Lafı çok uzatmanın anlamı yok. 

Trabzonspor bu oyuncu kalitesi ile sezon sonunda, 

Ödediği bonservislerin ya da toplam takım değerinin “uygun” düşeceği bir final yapamaz, siz en iyi derece 4. lük olarak okuyun

Günümüz futbolu bu kadar “ağır” oynayan, çabuk oynamaya kalktığında her topu rakibe teslim eden ve aceleyle çabuğu menemene dönüştüren oyuncularla şampiyonluk düşüne olanak vermez. 

Teselli arayanlara da bir peş verelim; Evet mucizeler çağı kapanmadı!

***

Olcay Saral

5 kuruş borçsuz Ofspor’un 5 yıllık Başkanı Olcay Saral, kısa süre önce göğsünden “darlanması” önce kısa bir hastane macerası ve bir stentle final yapan tedavi süreci yaşadı, Trabzon’dayken ziyaret etmemek olmazdı, ‘Of’un döneri başka dönerlere benzemez aç gelin” ( Kuzey de var ) dedi.

Başkan gider gitmez beni fındık harmanının başına oturttu, gördüğünüz dev harmanı denleduk!

Sıfır borçlu bir kulübü nasıl yarattınız soruma çok net bir yanıt verdi Olcay Saral; ” Menecerler bizi pek sevmez ve uğramazlar pek bize”

Trabzonspor ve Trabzon futbolunun geldiği nokta peki?

“Trabzonspor kendi değerlerine aklını kullanarak dönme şansını kullan-a-madı, şimdi mecburen dönecek, bu yolun sonu ya duvar ya uçurum”

Neden bu noktaya geldi?

“Trabzonspor taraftar taleplerine göre yönetilemez, taraftarın önemli bir kısmı transfer ve kazanma bağımlısı olmuş, ille de kazan, ille de şampiyon ol, ille de şampiyon olacağım dersen final bir şekilde rezilliğe çıkar”

Çare?

“Bir başkan çıkacak ve diyecek ki, ey ahali İstanbul takımlarıyla onların yöntemleriyle başa çıkamayız, kulüp battı batacak. Benden 5 yıl şampiyonluk beklemeyin ben de 5 yıl sonra kendi modeliyle şampiyon olabilecek bir takım yaratayım”

Taraftar Sabreder mi?

“Gerçek taraftar tabi ki sabreder, ama tribünler üzerinden beslenen taraftar tipi tabi ki karşı çıkacak, ama başkan dediğin de dik durup doğru da ısrar edecek”

Siz neden olmayasanız?

“Damarlarımı stentle doldurmaya niyetim yok, hayat Ofsporla gayet güzel”

Döner güzeldi, sevgili Başkan Olcay Saral iyiydi, bu dönerden de iyi haliyle, bu yazıyı Olcay Saral’ı başkanlığa ısındırıyorlar diye düşünen olursa da, lüzumsuz bir hassasiyet, takılmayın

***

Araklı-Bayburt Yolu

Yaklaşık 5 yıldır her yaz Araklı Karadere yolundan tüm Karadeniz’in en güzel köyü olan Zavzaga’ya ulaşmaya çalışırım.

Trabzon’u Bayburt üzerinden Anadolu’nun doğusuna bağlayan bu yolun, Araklı girişten yaklaşık 10 kilometrelik bölümde sürdürülen çalışmalar 5 yıldır devam ediyor.

Canbezdiren çalışmalar (benim bildiğim kadarıyla 5 yıldır) bitmek bilmeyince farklı duygulara kapıldım. Öyle ya , Akparti’nin en çok övündüğü alanda 5 kilometrelik yolun inşa sorunu olamazdı, ee öyleyse ne?

2 ihtimal var;

Ya Araklı Belediyesi yol güzergahında Miletoslulardan kalma bir hazine olduğu bilgisine ulaştı, bu nedenle hazineye zarar vermemek için iğneyle kuyu kazıyorlar

Ya da ihaleyi Karayolları Genel Müdürlüğü değil de Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu yaptı, yol yapma görüntüsü altında Büyük İskender’in kayıp mezarını arıyorlar!

Oy dereler dereler da neler bilirim neler

***

Şike Davasında Son Durum

2O11 de şike örgütü ve baş koruyucuları TBMM tarafından anasının ak sütü gibi helal şampiyonluğu ve sevinci hırsızlanan Trabzonspor camiasının, hakkını arama kararlılığının son durağı FİFA’nın dosyayı inceleme süreci devam ediyor. 

Biraz hukuk bilgisi olan ve dosya içeriğine yüzeysel de olsa vakıf olan herkes biliyor ki, buna şikeciler de dahil, FIFA şike dosyası cezasız kapatılamayacak kadar “dolu” 

Burada TS camiası tarafından bilinmesi gereken, şu kirli futbol çağında %100 haklı olsanız da davanıza sahip çıkmazsanız, dosyanız UEFA ve PLATİNİ örneğinde yaşandığı gibi 30 milyon avrocuk hediyeler karşılığı yolunu şaşırabilir, adaletin tecellisi uzatılabildiği kadar uzatılır.

Bunun için de yapılması gereken FIFA veya Dünya Futbol Kamuoyu nezdinde etkin lobi faaliyetleridir.

Bunun için de, ülke ve Dünya tarihinin tescillenmiş en büyük şikesinin mağduru Trabzonspor ve onun Başkanı Muharrem Usta’nın harekete geçmesi şarttır. Ancak ne hikmetse Muharrem Usta bir türlü harekete geçmiyor? 

Sorun para olamaz, zira ortada fol ve yumurta yokken vasat bir oyuncusunun sözleşmesini ballı bir zamla yenileyen, bununla da yetinmeyip oyuncuya tarihte eşi görülmemiş şekilde her sezon başı 200 bin avro harçlık verme ağalığına soyunan TS yönetimi için 200 bin avroluk pr bütçesinin lafı mı olur? Herhangi bir menecer vurgununu önleyin yeter misal?!

Sorun nedir sayın Usta? Siyaseti ima eden cümleler kurarsanız inandırıcı olmaz, siz de biz de biliyoruz ki siyaset hukuk yoluyla hak arama yoluna hiç müdahil olmadı, olmaz, olmayacak. 

Siz camianın başkanısınız ve şike davasında keyfiyet gibi bir seçeneğiniz yok. 10 maç üst üste yenilin sesimiz çıkmaz, ama bu davada en küçük eksiklikte beyninizde  boza pişirmeye devam edeceğimizi bilin. 

Yusuf Yazıcı’ya verdiğiniz ev sözüne benzemez bu. Geç kalma lüksümüz yok. Yarın çok geç olmadan…